Oinetan lokarri (eta bihotzean korapiloa)

    
                       Oinetakoak lotu eta askatu
                       aritu da haur bakartia
                       arratsalde osoan, isilik.
 
                       Zaintzen duen neskak
                       irribarre egin dio, harriturik.
 
                       Atea jo dute; nor ote?
                       Haurrak bere lanari utzi dio.
 
                       Atean amaren aurpegia agertu da.
 
                      Haurrak lanari ekin dio berriro;
                      Oraingoan, bihotzeko
                      korapiloa askatu du.

                                                                                           ( Juan Kruz Igerabide, 1997)